حدودا ده دقیقه ای میشد که داشتم غذا خوردن آقای مدیر رو تماشا میکردم،نگاهم بهش بود و فکرم جای دیگه!بدون توجه به من سوپ رو از گوشه ی قاشقش هورت میکشید.بعد از سه روز پافشاری من برای ملاقاتش،تونسته بودم توی غذاخوری غافلگیرش کنم و ایشون هم ظاهرا اصلا خوشحال نبود.من ولی نگران تر از این بودم که بخوام مراعات ادب رو بکنم و بزارم در آرامش غذاشو نوووش جان کنه. …

ادامه مطلب

حدودای بعدازظهر یه روز وسط هفته، تو فروشگاه داری خرید میکنی و همه ی فکرت اینه که سبد خریدت به قفسه ها یا مردم نخوره و یا چیزی رو از قلم نندازی، کدوم قیمت مناسب تره و کدوم به صرفه تر... یه خانم خیلی آروم میخوره به شونت! با اینکه برمیگرده و یه عذرخواهی سریع و از سر وظیفه میکنه، ولی میدونی چیه؟! جسمت آزرده نیست، این روحته که طاقت …

ادامه مطلب

اولین عید در غربت و مهاجرت

ادامه مطلب

خم شدم که کیفم رو از رو زمین بردارم که آقای مدیر گفت، اگر الان مدارک و سوابق شما رو بذارم روی زمین باهاشون یه فرش میشه درست کرد، چطور شما هنوز کار مناسبی پیدا نکردید؟! با دلخوری و خستگی نگاهش کردم و گفتم، چون همه طرز فکر شما رو دارن! آقای مدیر اصرار داشتن که من بگم هرجایی خارج از ایران بزرگ شدم و نیتیو لایکم (یعنی انگلیسی مثل …

ادامه مطلب

کارتن خالی تلویزیون آخریش بود، ته کمد جاش دادم و تند تند یونولیت های روی زمین رو دونه دونه جمع کردم و یه نگاه نهایی به خونه انداختم، تو دلم گفتم: کاش دوست داشته باشن...توی راه فرودگاه دل تو دلم نبود، بغل کردن و بوسیدنشون رو که تصور میکردم دلم ضعف میرفت. مگه میشه تو یه هفته انقدر دل تنگی!!! یاد روز اولی که کامران رو دیدم افتادم، از سر …

ادامه مطلب

داشتم چک لیست توی ذهنم رو تیک میزدم... خب، امروز به همه کارهام نرسیدم ولی تونستم تخت بگیرم که شب روی زمین نخوابم، با اینکه نزدیکای عصره ولی هنوز کمرم درد میکنه.‌.. وسائل نظافت و شست و شو رو هم که ظهر خریدم و گذاشتم خونه و الان فقط مونده همین ملحفه و بالش ها...     با صدای غریبه ی صاحب مغازه به خودم اومدم، حااانم افندیم حااااااانم افندیم!!! …

ادامه مطلب

از دوویدن توی راهروهای طولانی فرودگاه آتاترک با ساک سنگین بدقواره م بگذریم. لم دادم توی پرواز دوم و یه نفس راحت کشیدم، دیگه استرس جاموندن از پرواز به سر اومده بود. حس یه آرامش موقت و ناپایدار، انگار که داشتم خودمو گول میزدم، "خووووب سما جان مرحله ی سخت رو پشت سر گذاشتی." تا الان بارها این جمله رو با خودم زمزمه کرده ام و هر بار هم با …

ادامه مطلب

از روزی که همه فهمیدن تا شب قبل اومدنم همه پابه پامون توی جمع کردن، حراج خونگی، فروش اینترنتی کمک کردن. یه سری وسایل توی کارتن جمع شدن تو انباری به امید اینکه آروم آروم بیاریمشون و یه سری رو فرستادیم خیریه ...   شبی که اومدن پیانوی کامران رو ببرن، انگار داشتن بچمون رو ازمون جدا میکردن! فقط کسی که ساز میزنه میفهمه که یه نفر چه حسی نسبت …

ادامه مطلب

جمعه ها برای من توی چند سال اخیر دلگیریشو از دست داده بود، از صبح تا عصر توی سفیر بودم و کلاسهام با فاصله های یک ربع به یک ربع برگزار میشد. اون روز عصر ثمین گفت وایسا تصحیح برگه هام که تموم شد میرسونمت خونه، خسته تر از اون بودم که مخالفت کنم.   تو راه خونه گفتم کیان رو برای بار سوم کارگاه محافظت و تربیت جنسی ثبت …

ادامه مطلب

بند ساک دستی که برای توی کابین برده بودم روی شونم خیلی دردناک جاخوش کرده بود، تحمل این هشت کیلو برام هشتاد کیلو بود...     چند بار زیر لب به خودم فحش دادم که چرا کریر رو نیاوردم که راحت روی زمین بکشمش. میخواستم از تو کیفم دستمال در بیارم ولی یه دستمال کاغذی بین زیپ کیفم گیر کرده بود و مزید بر علت شد که ساکم رو از …

ادامه مطلب